اثر نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم بر رشد، عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیکی خربزه گالیا

تأثیر نسبت های مختلف پتاسیم به کلسیم بر رشد، عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیکی خربزه گالیا (cucumis melo var. reticulatus l. naud. cv. galia) رشد یافته در آبکشت مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار (در هر تکرار 48 گیاه) انجام گرفت. بذور خربزه گالیا در کانال های حاوی پرلیت و ورمی کولیت (به نسبت v:v 3:1) کاشته شده و با نسبت های مختلف k/ca (4، 5/3، 3، 5/2، 2، 5/1) تغذیه گردیدند. عملکرد خربزه و خصوصیات فیزیولوژیکی از جمله شاخص کلروفیل و نیترات دمبرگ مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان آزمایش کل گیاهان از بستر خارج شده و خصوصیات رویشی شامل سطح برگ، وزن تر و خشک اندام های هوایی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که محلول های غذایی با نسبت های مختلف k/ca تأثیر معنی داری (01/0p?) بر عملکرد خربزه گالیا داشت به طوری که حداکثر عملکرد 65/9 کیلوگرم در بوته در نسبت 3 و حداقل 25/6 کیلوگرم در بوته در نسبت k/ca برابر 4 به دست آمد. تأثیر تیمارها بر سطح برگ معنی دار شد و حداکثر سطح برگ در نسبت 3 مشاهده گردید. یک رابطه مثبت (62/0=r2) بین سطح برگ و عملکرد به دست آمد. حداکثر شاخص کلروفیل نیز در نسبت 3 دیده شد. همچنین تأثیر تیمارها بر وزن تر و خشک برگ ها و ساقه ها و میزان نیترات دمبرگ معنی دار بود. تأثیر تیمارها بر درصد مواد جامد محلول (tss) میوه ها معنی دار شد و حداکثر tss در نسبت 4 مشاهده گردید. به این ترتیب به نظر می رسد که نسبت پتاسیم به کلسیم برابر 3 باعث افزایش رشد، عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیکی خربزه گالیا گردید بنابراین، تنظیم نسبت k/ca در محلول غذایی برای حصول حداکثر عملکرد ضروری بنظر می رسد.